Nog steeds heb ik geen flauw idee hoe een Faceboek pagina eruit ziet. Mocht ik er al ooit een aanschouwd hebben, dan heeft het zo weinig indruk gemaakt dat ik mij er totaal niets meer van herinner. Toch ben ik nu aan het overwegen er zelf een te creëren, vanwege het feit dat het een geschikt medium schijnt te zijn om de medemens op de hoogte te brengen van bepaalde gegevens. Ik heb onlangs het idee opgevat een Bed and Breakfast te gaan openen. Ook heb ik geregeld activiteiten in de aanbieding zoals kruidenwandelingen en andere aan kruiden gerelateerde workshops. Het is wel handig dat mensen dat weten. Voor de aankondiging van dit soort mededelingen, zou een website ook reuze handig zijn. Voorzichtig heb ik al eens bij mij broer gepolst of dat niet iets voor mij zou zijn. “Ik wil er best eentje voor je maken, maar ik krijg je nooit uitgelegd hoe je zelf de gegevens aan kunt passen zonder de pagina volledig te slopen,” was zijn veelzeggende antwoord. Mijn computertalenten gaan inderdaad in die richting. Maar Faceboek hebben zoveel mensen, dus dat zou mij ook moeten lukken.
Mijn vrienden proberen mij al jaren over te halen. Ze vertellen sappige verhalen van gebeurtenissen op Faceboek die ik gemist zou hebben. “Maar ik hoor ze nu toch?” is steevast mijn antwoord. Ook maken ze foto’s voor op mijn vooralsnog imaginaire Faceboek pagina. Ik likkend aan een wijnglas van een vriend, want ik lust zelf geen wijn. Of met roetvegen op mijn gezicht, omdat ik niet door had dat die mega kandelaar waar ik opgeklommen was zwart af gaf. Een foto in het gras waarop ik zo klein als een elfje lijk. Van Erin mijn kat zijn ook prachtige plaatjes. Verder kan hij vast zijn bijdrage leveren door over het toetsenbord te lopen. Toch heb ik altijd een bepaalde weerstand gevoeld er echt iets mee te doen.
Ik ben groot fan van complottheorieën. Niet dat ik er in geloof, maar het is zeer bevrijdend om de gangbare realiteit volledig uit haar verband te rukken. Het opent onze ogen dat er veel meer mogelijk is dan op het eerste gezicht lijkt. Een soort reconstrueren van gegevens, waardoor je ineens een ander verhaaltje krijgt. Daardoor ben ik wel een beetje bang dat Satan over een paar jaar ineens op de stoep staat, als ik me zou inlaten met een of ander log gegevensmedium. Ook zie ik er tegenop me met een virtuele zelf bezig te houden. Mijn gematerialiseerde vorm slokt al zoveel van mijn energie op. Juist om dit soort waanbeelden los te laten, is het goed een Faceboek pagina te openen. Mijn angstduivels zullen gestaag het loodje leggen.
Voorzichtig breng ik mijn broer op de hoogte van mijn dappere plannen. Wanhopig zuchtend rolt hij met zijn ogen. “Oh nee! Jij op Faceboek, dat wordt het einde van dat medium.” Mocht er dus binnenkort een mega crash zijn op Faceboek, weet dan dat ik alleen maar een kruidenwandeling wil aankondigen.