Het vuur brandt mooi. Ik
kijk naar de vlammen “De manier waarop je de realiteit waarneemt, heeft met je overtuigingen te maken,” beweer ik stellig. Met Sanne en Paul ben ik weer eens op het filosofische pad terecht gekomen. Zij zijn het met me eens. “Heb je al van de IJsman gehoord?” vraagt Sanne. Ik ontken. “Wie is dat dan?” “Nou, die kerel is in staat om uren in ijswater te zitten, maar hij kan ook net zo lang hardlopen in de woestijn.” Ik ben gelijk enthousiast. Hij heeft zichzelf vast zo geconditioneerd dat zijn lichaam dit kan verdragen. “Verschillende wetenschappers onderzoeken hem nu,” weet Paul. “Hij is blijkbaar in staat om bewust zijn bloed ergens heen te sturen of bepaalde organen te stimuleren.” “Yogi’s kunnen dat ook,” voegt Sanne aan het gesprek toe.
Intussen is de Vaporizer opgewarmd. Een of ander apparaat wat over het algemeen wordt gebruikt om THC-houdende producten mee te verdampen, zodat een deel van de schadelijke stoffen die bij roken vrijkomen worden vermeden. Sanne en ik hebben er een ander plan mee. Lavendel kun je er vast ook mee verdampen. Hop lijkt ons ook wel wat. Paul stopt de kruiden erin. Hop blijkt geen hele sterke smaak te hebben. Ik had het bitterder verwacht, maar wellicht verdampen de bitterstoffen niet mee op de ingestelde temperatuur. Lavendel daarentegen smaakt naar, tja Lavendel. Graag zou ik ook nog Kaneel proberen, maar we zitten veel te lekker bij het vuur om op zoek te gaan naar andere kruiden.
Op internet bekijken we een aantal van de capriolen die de IJsman zoal uithaalt. “Ah kijk, hij heeft een baard,” constateer ik. “Zo doet hij dat dus!” Het blijkt dat de beste kerel ook workshops geeft. Daar ga ik me dus maar eens snel voor opgeven. “Als heatwoman!” grapt Paul. “Moet ik eigenlijk ook wel een baard hebben,” bedenk ik. Sanne ziet een lange witte voor zich. “Aan een elastiek, dan kun je hem zo naar beneden trekken en terug laten schieten,” vult Paul aan. We komen niet meer bij van het lachen.
In de Vaporizer zit weer een nieuw kruid. Sanne probeert het eens. “Wat is dit? Lavendel en Hop door elkaar of zo?” Paul ontkent met een grote grijns. “Oh nee, je hebt er Wiet in gedaan!” roept Sanne verschrikt. Paul was van mening dat ze dat wel leuk zou vinden, maar Sanne heeft hier nu helemaal geen zin in. Gelukkig heeft ze er maar een beetje van gehad. Ik sla over. Daarna gaat er weer Hop in die net iets meer smaak blijkt te hebben.
Achter mij hoor ik een geluid en werp een blik op het vuur. In gedachten zie ik voor mij dat de IJsman ondersteboven in de schoorsteen hangt bij wijze van nieuwe uitdaging. Ik deel dit idee met mijn vrienden. We kunnen zijn gezicht zo zien, juist boven de vlammen. “Ik hang hier al 1,5uur,” spreekt Paul voor hem.
Na deze hilariteit is het tijd om te gaan slapen. Zonder onderbreking houd ik het 6 uur vol. Een unicum.