Alweer zijn de slaplantjes verdwenen. Het is dan ook een fantastisch slakkenjaar. Door de zachte winter hebben veel meer slakken en hun eitjes het overleefd. De hoge temperaturen zorgen er voor dat ze al vroeg in het jaar hun slag kunnen slaan. Een slak kan wel 500 eitjes leggen. Wanneer ik de plantjes in de moes- en kruidentuin wil behouden, is het zaak de slakken te traceren voor ze volwassen worden. Slakken hebben vocht nodig om hun weke lichamen in stand te houden. Ze verstoppen zich dan ook graag op koele vochtige plaatsen, om tegen de avond te voorschijn te komen. In de koelte van de nacht smikkelen ze alles op dat op hun slijmerige pad komt. Nou ja, alles, ze hebben een duidelijke voorkeur voor jonge kiemplantjes. Verder is hun eetpatroon vrij grillig. Het blad van de paarse bloemkool is geheel verdwenen; de brokkelie laten ze voorlopig met rust. Soms zijn er plantjes die ik veilig acht voor hun vraatzucht, maar dan zijn er ineens toch grote happen genomen uit de bonenbladeren. Ook in de kas hebben een paar dikke slakken zich verstopt en zijn van de pompoen- en zonnebloem plantjes gaan eten. Tijd om paal en perk te stellen. De nood van slakken aan water is bruikbaar als bestrijdingsmiddel. Ze houden helemaal niet van zout, wat water onttrekt. Het doet hun lichamen verschrompelen. Echter het milieu raakt verzout, wat voor sommige planten ongunstig is. Bier vinden slakken dan weer fantastisch. Je kunt ze lokken door bakjes bier in te graven en de slakken zullen zich hierin verdrinken. Hun weke lichamen kunnen naast droogte ook geen scherpte verdragen. Een barrière van scherp zand zou bescherming bieden aan kwetsbare kiemplantjes. Ook afgeknipte PET-flesranden zijn moeilijk te nemen barrières. De plastic rondjes kunnen om smakelijke hapjes geplaatst worden. Naast de mens, heeft de slak een aantal natuurlijke vijanden, die kunnen helpen om de slakkenpopulatie in te dammen. Het zijn vooral de naaktslakken die zich te goed doen aan planten, maar huisjesslakken eten dan weer graag naaktslakken. Egels zijn dol op alle slakken. Kikkers en vogels ook. Nu wil het geval dat wij een klein vijvertje hebben. Dat zit vol met met muggenlarven; naast slakken zijn er zijn wel meer diertjes die geprofiteerd hebben van de winterse mildheid. Kikkers eten ook graag muggen, dus de kikkervisjes die ik van een vriendin heb gekregen zijn een welkome aanvulling op de fauna van de tuin. Onze kuikens, een andere welkome aanvulling, zien de slijmerige slakken als een lekkernij. De kunst is nu om de slakken het kippenhok in te krijgen. Vorige week heb ik rabarber compote gemaakt. De grote bladeren heb ik in de groente- en kruidentuin verspreid. De slakken vinden het heerlijke vochtige plekken om zich te verschuilen na hun nachtelijke strooptochten. Iedere morgen vind ik ze daar en mik ik ze het kippenhok in, alwaar de kuikens zich enthousiast op deze snack storten. Met de sla gaat het inmiddels een stuk beter.
slijmerig-maaltje