Het is eventjes uitvogelen hoe dit ook weer allemaal werkt hier. De laatste verhalen zijn van 2016 zag ik net en in de tussentijd ziet de wereld er heel anders uit. Zo ook mijn leven. Indertijd was de meest bizarre situatie waarin ik meende terecht te kunnen komen, die van huisje-boompje-beestje. Je raadt het vast al, tegenwoordig woon ik dus in een rijtjeshuis, met mijn lief en onze 2 kinderen, (uiteraard een jongen en een meisje) en een auto voor de deur (die ik overigens nog steeds niet kan besturen).
Met ook de jongste naar school, breekt de tijd aan om deze website nieuw leven in te blazen. Een mooi project en wie weet waar het mij weer brengt. Helemaal huisje-boompje-beestje zijn we trouwens nog altijd niet. Daarvoor staan er net iets te veel boompjes en andere planten in de tuin, waarvan iedere vierkante cm benut wordt. Beestjes hetzelfde verhaal. Op de bloemenzee, gedurende vrijwel het hele jaar aanwezig, komen allerlei insecten af. Ook heeft mijn lief een kippenhok gebouwd waar geregeld vrolijk gekakel te horen is.
Het plan voor de voortuin is om een heel klein voedselbosje te laten ontstaan. Er staan verschillende bessenstruiken, rabarber, wilde aardbijen, allerlei kruiden en zelfs wat heuse minibomen. Met bakken en potten zijn extra hoogteverschillen aangebracht. Zo is er een bak met zeeplanten en eentje met water minnende planten. Houtsnippers bedekken een smal kronkelpad. Aan de straatkant groeit een haagje van lavendel en rozemarijn. Langs de ligusterheg, die de afscheiding vormt met de buren, staan bonenstaken met mooie rode bloemen. Japanse wijnbes en loganberry begroeien een boog aan de ingang van de tuin. In de grond zitten vele bloembollen, die in het voorjaar hun pracht laten zien. Naar de voordeur is een stenen pad. Ook is er een houten bankje, waar we graag opzitten om uit te kijken over de weelde.
De achtertuin heeft stenen afscheidingen met de buren. Ertegenaan heb ik plantenbakken gemaakt, waar nu leifruit instaat en diverse kruiden. Dan zijn er stijgerhouten plantenbakken in het midden van de tuin, die als moestuin gebruikt worden, volgens het principe van schijnbare chaos. (Hoewel in dit beginstadium echte chaos geregeld de overhand heeft.) Er staat een kas, waar dankbaar gebruik van wordt gemaakt. Bij de achterwand is het kippenhok te vinden, met ook daarin weer planten, zoals een vlinderstruik, doornloze bramen, vlierbes en hop (een mannetje, oeps!). Inmiddels groeien er ook pompoenplanten over het kippenhok. Een notenboompje staat midden op het grasveld. De planten hebben de tuin bijna helemaal gevuld, maar er is nog net ruimte voor een zandbak, een zitplaats en een kinderbadje in de zomer. In de nabije toekomst gaat een pergola met kiwi’s en druiven, dit gedeelte van de tuin beschutten tegen de overvloedige zomerzon.
Hoewel er gelukkig wel meer groen te zien is in de buurt, springt onze tuin er uit qua diversiteit, wat als gevolg heeft dat allerlei diertjes er zich prima thuis voelen. Merels komen naar pieren zoeken, wat in het droge voorjaar en zomer als gevolg had dat de jonge kiemplantjes er steeds werden uitgegooid, omdat de wormen zo diep zaten. Meesjes maken nestjes; er zijn vlinders, bijen, muizen, slakken. Ook de buurtkatten weten onze tuin te vinden. Diverse insectenhotels trekken weer andere vriendjes aan. We gaan steeds meer naar een mooi organisch geheel, hoewel we nog niet echt heel veel uit de tuin hebben kunnen eten dit jaar. Door stap voor stap verbeteringen aan te brengen, gaat de opbrengst zeker omhoog en genieten van de tuin kan nu al in overvloed.