Het was voor mij een leuke verrassing dat ik, enige tijd geleden alweer, werd uitgekozen voor het YGGDRASIL street team. Op het landgoed Yggdrasil wordt al meer dan 20 jaar op een natuurlijke manier groenten en fruit gekweekt. Frank Anrijs heeft hier inmiddels 3 boeken over geschreven. Het laatste boek, waarover deze recensie zal gaan, samen met zijn moeder. Zij is erg thuis in de wereld van de permacultuur. Boek 1 uit de reeks heb ik van mijn goede vriend Jan gekregen, boek 2 heb ik zelf aangeschaft wegens groot enthousiasme over het eerste deel en boek 3 viel onlangs in mijn brievenbus. Ik mag er een recensie over schrijven.
Deel drie vertelt mij dat de naam Yggdrasil Es betekent. Bij de Noorse volkeren was de Es een levensboom. Ze laat zien waar stromend water is en door haar ingesneden blad dringt er relatief veel licht door tot onder de boom, waardoor onder de Es veel plantengroei mogelijk is. Midden op het terrein van Yggdrasil staat een treur-es, die al meer dan 100 jaar oud is. Bij aankoop was de rest van het terrein ongeveer kaal en de vruchtbare laag was afgespoeld. Met de juiste kennis en door grote toewijding is het landgoed omgetoverd in een groene oase.
In het boek wordt op een eenvoudige manier uitgelegd hoe bij Yggdrasil de permacultuur principes worden toegepast. Het laat zien hoe de brede theorie van permacultuur praktisch in je tuin gebruikt kan worden. Nederlandstalige literatuur toegespitst op het klimaat in onze streken. Al is ook bij Yggdrasil het antwoord op de huidige zeer zachte winters, extreme droogte, of juist incidentele zeer zware regenval nog in wording.
Je hoeft niet heel erg thuis te zijn in de wereld van permacultuur om het boek goed te kunnen lezen. Zowel de drie ethische principes als de twaalf ontwerpprincipes worden uitgebreid uitgelegd. De betekenis komt steeds aan bod en ook hoe je het principe praktisch toepast in een tuin. Daar hoef je niet perse een heel groot landgoed voor te hebben. In het boek worden projecten van over de hele wereld beschreven om bepaalde principes toe te lichten, vaak ook zijn het voorbeelden uit de praktijk van Yggdrasil. De kennis is steeds goed onderbouwd. Grappige weetjes worden gedeeld. Gedetailleerde uitleg wordt gegeven over hoe bijvoorbeeld een oorwormpotje te maken of een takkenril. Dit alles is geïllustreerd met vele prachtige foto’s. Het laatste stuk van het boek is geheel geweid aan de transformatie van Yggdrasil, wederom met als leidraad de permacultuur ontwerpprincipes. Het boek is boeiend geschreven, waardoor je je op het landgoed waant.
Door de structuur van het boek, steeds uitleg via de permacultuurprincipes, zit er veel herhaling in het boek. De principes overlappen elkaar namelijk en komen eerst algemeen aan bod, vervolgens nog eens specifiek voor Yggdrasil. Door de herhaling blijft de informatie beter hangen en het laat goed zien hoe alles met elkaar samenhangt in een natuurlijke tuin. Mocht je over een specifiek onderwerp iets terug willen zoeken, via de trefwoordenlijst ben je er zo weer.
De natuurlijke moestuin staat centraal, maar ook het inrichten van een groter terrein, (de omgeving is uiteraard van invloed op de moestuin) met houtwallen, klein fruit, een waterkering en een bos, wordt duidelijk uitgelegd. Het lezen van dit boek kan echt een bewustwordingsproces zijn. Het inspireert om in je eigen leefomgeving aan de gang te gaan de wereld een stukje mooier te maken. Door de praktische tips en handreikingen kun je gewoon ergens met iets kleins beginnen en steeds verder uitbreiden.
Momenteel is onze tuin net iets kleiner dan Yggdrasil, maar ook uit dit boek ga ik weer enkele ideeën halen om ons moestuintje te verbeteren en meer van de tuin te kunnen genieten. Wie weet treffen we in de nabije toekomst nog eens een groter landgoed om meer uit dit boek te kunnen toepassen en een stukje aarde op te vrolijken.