Van de negen Appelboompjes zijn er nog 8 over. Dapper zijn ze gaan groeien uit het handje pitjes waar Frank een tijd geleden mee aan kwam zetten. Op de vensterbank voor het keukenraam, waar hij ze zorgzaam water gaf. Of ik. Meesstal pakten we het afgekoelde water uit de waterkoker. Een keer leverde dat een klein drama op. Frank was zo goed geweest om het ding uit te koken met azijn. De fles azijn die naast de koker stond, was daarvoor een duidelijke aanwijzing. Zo ook de azijngeur. Aangezien ik net kombucha op had, heerlijk zuur, was die lucht mij volkomen ontgaan en voorzag ik de arme boompjes van verdunde azijn. Gelukkig overleefden ze dat. Nu de winter nog.
We hebben ze vandaag in grotere potjes gedaan, zodat ze wat meer ruimte hebben. Ook dat was een avontuur voor de jonge boompjes. Enkele dagen geleden had ik ergens op het land kiemende Tuinbonen gevonden. Deze gaf ik een plekje in een potje met grond, nieuwsgierig als ik ben naar wat ze gaan doen in deze tijd van het jaar. Zorgzaam begon Frank vast met het uitplanten van de Appelboompjes in het potje grond dat klaarstond. Uiteraard het potje met Tuinbonen. Die bleken veel zin te hebben om te gaan groeien. Even mochten ze dus hun grond delen met enkele Appelboompjes. Die zijn nu in hun nieuwe potjes naar de warmere kamervensterbank verplaatst. Het kille herfstweer, voelbaar door de keukenraam, moedigde hen aan om de blaadjes te laten vallen. Het daglicht blijft echter afnemen. Ook daar zijn ze gevoelig voor. Met een beetje geluk hebben ze knoppen aangemaakt en gaan ze in het voorjaar weer uitlopen en verder groeien.
Verder zijn de Maiskolven en het Venkelzaad geoogst vandaag. Net als het zaad van de doorgeschoten Sla en Notenkruid. Dat staat, ligt en hangt nu te drogen in de hal, tussen de Korenbloemen en de Goudsbloemen. Die kruiden bloeien nog volop. Al met al is het een kleurig geheel. De verwarming, die al geregeld aan is, bespoedigt het droogproces. Soms gaat dat echter iets te snel. Zo hadden de Augurkenzaadjes op een dekseltjes vlak boven de verwarming een verdacht bruine kleur gekregen. Voor de Walnoten, ergens op een rek tussen de verwarmingsbuizen, heb ik goede hoop. De Appelboompjes houden we ver genoeg bij de verwarming vandaan, wellicht raken ze anders zo van slag dat ze spontaan in bloei schieten.